تحلیل و ارزیابی اثر مزاج بر تمایل به افشاگری و نقش تعدیل‌کننده متغیرهای جمعیت‌شناختی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر مزاج کارکنان بر تمایل به افشاگری آنان با نقش تعدیل‌گری متغیرهای جمعیت‌‌ شناختی انجام شده‌است. این مطالعه از حیث هدف، کاربردی و از نوع توصیفی بوده، و با روش پیمایشی انجام شده‌ است. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش300 نفر از کارکنان ستاد شرکت نفت یکی از مناطق غرب کشور می‌باشد که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 169 نفر از آنان به‌عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شد. برای انتخاب اعضای نمونه از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده استفاده شد. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه استاندارد تعیین مزاج سلمان‌نژاد و پرسش‌نامه پارک استفاده گردید و داده‌ها با استفاده از نرم افزار Smart PLS2به منظور مدل‌یابی به روش حداقل مربعات جزئی، تجزیه و تحلیل شد. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که بین گرمی/ سردی مزاج کارکنان و تمایل به افشاگری آنان ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد و ارتباط بین تری/ خشکی مزاج کارکنان با تمایل به افشاگری آنان منفی و معنادار است. همچنین متغیرهای جمعیت شناختی به عنوان تعدیل‌گر، نقشی در ارتباط بین مزاج و تمایل به افشاگری کارکنان ندارند.